Усулҳои анъанавии хушккунӣ аз хушкшавии нури офтоб (таъсири офтоб), хушкшавии табиии дарунӣ (хушккунии паҳн) ва хушккунии омехта бо истифода аз ду усули дар боло зикршуда иборатанд.Тачхизоти хушккунии ниммеханиконидашудаи сунъй низ истифода мешавад.Процесси якум дар истехсоли чойи сафед, чойи сиёх, чойи оолонг ва дигар чойхо пажмурда мешавад, вале дарача дигар аст.Дараҷаи хушкшавии чойи сафед аз ҳама вазнинтар аст, намии баргҳои тару тоза аз 40% камтар аст, дараҷаи хушкшавии чойи сиёҳ дар ҷои дуюм аст, намӣ тақрибан то 60% кам мешавад ва дараҷаи хушкшавии оолонг. чой сабуктарин буда, намии он дар байни 68—70 фоиз аст.
Миқдори намии баргҳои тару тоза аз 75 то 80 фоиз зиёд аст.Мақсади асосии пажмурданӣ кам кардани намии баргҳо ва шохаҳои тару тоза ва мусоидат ба тағирёбии мураккаби химиявии ферментҳо мебошад.Таъсири кимиёвӣ, ки тавассути раванди хушкшавӣ ва ферментатсия ба вуҷуд меояд, доираи васеъро дар бар мегирад ва комилан ба бӯи хуш, мазза ва ранги чой алоқаманд аст.
Ширкати мо таъмин менамоядасбобхои хушккунандаи чой, ки досилнокии баланди хушкшавй дорад ва суръати истедсоли чойро бедтар мекунад.Ба дархости шумо хуш омадед!